Cyberhand project

DaRkSidEMaN

[link widoczny dla zalogowanych]

Zapraszam do lektury o tym niezwykle śmiałym projekcie, jestem pelen nadzieji na jego sukces, swiat sie zmienia! niewazne czy na lepsze czy gorsze, caly czas obserwujemy postęp, bardzo chcialbm doczekac czasow pelnej cybernetyzacji ludzkiego ciala. To kolejny krok w strone nieuniknionego, aż dreszczyk przechodzi po plecach na sama mysl o czyms na wzór skynet. aah

pedr0

heh... niezle... mysle, ze kiedys wejdzie w zycie Razz

a to dopiero poczatek! interesujaca by byla wizja cybernetycznego spoleczenstwa Razz

jakie mozliwosci...

Madzia

terminator Razz

??????????

Kłopot

Bez kitu mi też to się kojarzy z Terminatorem Smile

technologia idzie do przodu, mam tylko nadzieje, że nie skończy to się tak samo jak w tym filmie.

pedr0

a ja mam nadzieje, ze wlasnie tak bedzie Razz

no, moze nie doslownie, ale niech wszystko pierdzielnie w ten sposob! WOJNA CYBORGOW!!!! ZAGLADA SWIATA!!! MUAHAHAHAHAHAHAHAAA!!!!!!!!!!!!! ;P

Mortis · Wysłany: Nie 21:52, 26 Mar 2006 Temat postu:

Ja już po części byłem robocopem Wink

Śrubę w łokciu miałem wsadzoną. Może to jeszcze nie jest to o czym tam piszą, ale zawsze coś Very Happy

DaRkSidEMaN · Wysłany: Wto 23:21, 28 Mar 2006 Temat postu:

Śmiejecie się? Przeczytajcie zatem poniższy artykuł, jedną z część 21 odkryć 21 wieku z gazety wyborczej. Może wielu ludziom sie to nie podoba ale jako wariat na tym punkcie mogę powiedziec jedno: "Chcę żyć w takim świecie".

Neuroprotezy, czyli co nam w mózgu gra

Naukowcy dokonali niemożliwego - połączyli umysł z komputerem! Sparaliżowany pacjent może dziś jedynie za pomocą myśli sterować kursorem komputera. Wprowadzenie elektroniki do neurologii pozwoliło także na zbudowanie sztucznych narządów zmysłów.

Boston, 2001 rok. 21 - letni wówczas Matthew Nagle wraca z kina do domu. Zostaje zaatakowany przez kilku uzbrojonych w noże bandytów. Próbuje sie bronić, to tylko rozjusza napastników. W pewnym momencie Matthew czuje sotre uderzenie w okolicy szyji. Potem jest już tylko ciemność i w końca przebudzenie w jednym z bostońskich szpitali. Mija kilka dni i lekrza decydują się przekazać mężczyźnie tragiczną wiadomość. Nóż przeciął rdzeń pomiędzy trzecim a czwartym kręgie szyjnym. Uszkodzenie jest nieodwracalne - Matthew do końca życia zostanie bezwładny.
Mijają trzy lata. Przykuty do wózka i zdany na opiekę innych osób Naggle dowiaduje się, że firma Cyberkinetics uzyskała oficjalną zgodę amerykańskiej komisji ds. zywnosci i leków na rozpoczęcie pierwszych testów nowego urządzenia. Ma ono pomóc sparaliżowanym ludziom odzyskać częściową kontrolą nad swoim życiem.
Urządzenie nazywa sie "Brain Gate" (wrota mózgu) i - jak zapewniają jego twórcy pozwala na odczytywanie ludzkich myśli i wcielanie ich w życie. Matthew zgłasza się do projektu. Pomyślnie przechodzi wszystkie testy i wkrótce zostanie pierwszym na świecie człowiekiem któremu zostaną wszczepione "wrota mózgu".

Ciało sparaliżowane, ale mózg wolny.
Pionierski zabieg miał miejsce w czerwcu 2004 roku w New England Sinai Hospital w stanie Massachusetts. Do czaszki Matthew (mniej więcej na czubku głowy) lekarze zamocowali urządzenie wielkości pudełka zapałek. Jego "sercem" jest elektroniczny układ scalony o powierzchni 4 mm kw. Z chipa biegnie prawie setka cieńszych od włosa, długich na 1,5 cm elektrod, które na głębokość 1 mm wnikają w mózg Naggle'a.
Operacja zakończyła się sukcesem. Po niej przyszedł czas an rehabilitację i naukę korzystania z "wrot mózgu". Rezultat przeszedł wszelkie oczekiwania mężczyzny i naukowców z Cyberkinetics. Już wkrótce Matthew za pomocą myśli mógł przesuwać kursor na ekranie podłączonego do urządzeń domowych komputera. Dzięki temu może np włączać i wyłączać telewizor, zmieniać na nim kanały, regulować głośność, grać w proste gry komputerowe, sprawdzać pocztę elektroniczną i gasić światło w swoim pokoju.
Ale to nie wszystko. Sparaliżowany mężczyzna uczy się teraz jak zaciskać palce specjalnej neuroprotezy. Sztuczne ramię leży na łóżku Matthew, wokół wije się masa przewodów, część z nich łączy się z mózgiem chorego. Matthew myśli: "Teraz zegnę palce" i... sztuczna dłoń posłusznie wykonuje zadanie. "A teraz je otworzę" - i maszyna znów słucha rozkazu. Co sprawia, że tak się dzieje? W zdecydowanej większości przypadków u sparaliżowanych osób (takich jak Matthew) uszkodzeniu ulega fragment drogi, którą sygnały ruchowe biegną z mózgu do kończyn. Z reguły jest to któryś z odcinków rdzenia kręgowego. Ale kora ruchowa, czyli obszar mózgu odpowiedzialny za wydawanie ciału "rozkazów", może wciąż pracować. To właśnie postanowili wykorzystać badacze z Cyberkinetics. Uznali, że dzięki elektronicznemu układowi scalonemu umieszczonemu na powierzchni kory mózgowej możliwe będzie odczytywanie i przeanalizowanie sygnałów wysyłanych przez mózg - właśnie tych dotyczących wykonania jakiegoś ruchu. Najważniejsza jest owa setka cieniutkich elektrod. To one śledzą, co dzieje się w mózgowej centrali ruchu w chwili, gdy pacjenci wyobrażają sobie, że przystępują do podnoszenia ręki, zaciskania palców czy przesuwania przedmiotów. Informacje z elektrod poprzez odbiornik na powierzchni czaszki biegną do komputera, który może być podłączony do sztucznej ręki lub urządzenia sterującego sprzętem domowym. Właśnie dzięki temu sparaliżowany człowiek potrafi siłą swoich msli wykonywać wiele czynności, które normalnie wymagałyby pomocy opiekuna.
Według przedstawicieli Cyberkinetics, "wrota mózgu" są obecnie testowane na dwóch innych osobach.
Czy podobne eksperymenty mogą zaprowadzić nas jeszcze dalej? - np. umożliwić skanowanie mózgów i czytanie w myślach? Na razie nie - sądzi dr Jonathan Wolpaw z nowojorskiego Departamentu Zdrowia, który sam prowadził podobne badania. Jego zdaniem istotą dotychczasowych eskeprymentów jest raczej trenowanie umysłu, tak aby potrafił wywołać określony skutek - a więc np. ruch sztucznego ramienia lub kursora. - Dajemy mózgom sposobność rozwinięcia całkiem nowych umiejętności - dodaje Wolpaw.

Chip w ręce.

Elektroniczne chipy znajdują zastosowanie w przypadku innej grupy pacjentów - tych, którzy nie zostali sparaliżowani, ale np. w wyniku urazu utracili całą rękę lub dłoń. W wielu sytuacjach część ich mięśni czy nerwów wciąż może funkcjonować. Dla takich właśnie osón buduje się sztuczne kończyny. Te najbardziej zaawansowane są tak skonstruowane, że człowiek potrafi sterować nimi w taki sposób by na sygnał z mózgu palce sztucznej dłoni otwierały się lub zamykały. Brytyjscy naukowcy z Advanced Control Research w Plymouth skonstruowali jednak chip który znacznie usprawni działanie tego typu protez. Umieszczone w sztucznej kończynie urządzenie sprawia, że dodatkowo na sygnał z centralnego systemu nerwowego zgina się ono w łokciu lub nadgarstku. - Pacjent będzie mógł też obracać dłoń, a nawet zginać palec wskazujący - wyjaśnia prof. Roland Burns, kierownik projektu. Pierwsze testy dowiodłu, że technika jest skuteczna i łatwa do zastosowania.

Czas na sztuczne oko.

Kolejnym problemem, który uczeni starają się rozwiązać przy użyciu chipów wszczepianych do mózgu, jest utrata wzroku. Najbardziej zaawansowany projekt przedstawił w kwietniu ubiegłego roku prof. Gislin Dagnelie z amerykańskiego Johns Hopkins University. Wespół ze swoimi niemieckimi kolegami opracował on prototyp sztucznego oka mającego przywrócić zdolność widzenia ludziom, którzy zachorowali np. na zwyrodnienie plamki związane z wiekiem (to najczęstsza przyczyna ślepoty w krajach rozwiniętych).
Głównym elementem sztucznego oka jest chip komputerowy wszczepiony e tylną część gałki ocznej. Chip połączony będzie z minikamerą umieszczoną w specjalnych okularach nmoszonych przez pacjenta. Obrazy wychwytywane przez kamerę pobiegną do chipa, który przetłumaczy je na impulsy czytelne dla rządzącego naszym wzrokiem fragmentu kory mózgowej.
- Oczywiści, uzyskany w ten sposób obraz będzie daleki od perfekcji, ale naszym zdaniem pozwoli osobie, która utraciła wzrok, co najmniej na rozpoznanie twarzy innych ludzi - uważa Dagnelie.

Miodek

Ciekawe aczkolwiek dużo wody w Odrze upłynie nim to wejdzie do powszechnego użytku.